(鉉, 铉)
xuàn
ㄒㄩㄢˋ
〔《廣韻》胡畎切, 上銑, 匣。 〕
1.舉鼎的器具。 銅製, 鉤狀, 以之提鼎的兩耳。
《易‧鼎》: “六五: 鼎黃耳金絃, 利貞。”
孔穎達 疏: “所以貫鼎而舉之也。”
《易‧鼎》: “上九: 鼎玉鉉, 大吉, 無不利。”
葛洪 《抱樸子‧詰鮑》: “山行則徒步負戴, 棄鼎鉉而為生臊之食。”
劉宗周 《祭張子庵文》: “如車有輪, 如鼎有鉉。”參見“ <<金鉉>> ”。
2.比喻三公之類重臣。
蔡邕 《司空臨晉侯楊公碑》: “頻歷鄉校, 五登鼎鉉。”
《文選‧任昉〈王文憲集序〉》: “皇朝軫慟, 儲鉉傷情。”
呂延濟 注: “鉉, 鼎耳也, 謂三公也。”
3.通“ <<弦>> ”。
《戰國策‧齊策五》: “矛戟折, 鐶鉉絕。”
吳師道 補注: “鉉, 本作‘弦’。”

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»